" LA MUNTANYA A SANT MARTI "

UN DELS MAJORS ESDEVENIMENTS ESPORTIUS I CULTURALS DEDICAT A LA MUNTANYA...

AL DISTRICTE DE SANT MARTI

A LA FARINERA DEL CLOT
AMB LA ORGANITZACIÓ DE
LES ENTITATS EXCURSIONISTES DE SANT MARTI






dijous, 13 de maig del 2010

ATAC AL CIM.....

13/05/2010¡Mañana comienza el asalto a cima!Mañana, por fin, salimos hacia arriba. Tanto tiempo esperando este día, y por fin ha llegado, como todo al final llega. Hoy sí que se sienten los nervios, todo el mundo esta un poquito raro. Hoy parece que te duele todo, las piernas, lo cabeza... es normal, son los nervios previos a la salida.
Hoy por la mañana ha venido a visitarnos el grupo Italiano de Marco Panzeri, para atar los últimos cabos; sobre todo en lo que respecta al día de cumbre. No vemos muy clara la ruta original, la ruta china, ya la travesía en la parte superior se ve muy cargada de nieve. Cuando llegamos aquí, hace unos 15 días, la travesía se veía en buenas condiciones, con poca nieve entre amplias zonas de hielo, pero ahora no se ve más que nieve, y eso nos asusta.

Hace unos días hicieron cumbre en la cima centra un chico austriaco y unos sherpas, y nos han dicho que esa travesía no está muy bien. También nos enseñó unas fotos, pero tampoco lo veíamos muy claro.

Por esta razón, estamos barajando seriamente seguir la ruta de Iñaki Ochoa de Olza. Iñaki abrió una variante desde el Campo4 en el año 2006, un poco más larga y expuesta (ya que pasa por debajo de unos seracs) pero que lleva directamente a la cumbre principal. Por el contrario, si realizásemos la travesía de la ruta China y resultase estar en malas condiciones, tendríamos que darnos la vuelta y perderíamos nuestra oportunidad de cumbre.

Como veis, tenemos muchísimas dudas sobre la ruta. Hemos pasado todo el día mirando fotos que nos ha enviado Jorge Nagore, un amigo de Iñaki Ochoa. Desde aquí le damos las gracias porque gracias a el hemos podido estudiar mejor la ruta, que seguramente acabe siendo la que elijamos. A mi personalmente me hace mucha ilusión subir por la ruta de Iñaki... Sería muy bonito terminar los 14 por su ruta. Ojalá podamos hacerlo.

Por otra parte, hoy hemos tenido una baja en el equipo: Jangbu, uno de nuestros sherpas, no va a poder subir. Hace unos días empezó con infección de garganta y ha llegado a tener 39º de fiebre. Está tomando antibiótico y Pablo, nuestro médico, ha decidido que es mejor que se quede en el Campo Base. Es una pena; para mí supone una baja importante. Jangbu ha formado parte de nuestro equipo durante los últimos años, ha hecho con nosotros el Kanchenjunga y el Annapurna y es una persona de confianza. Pero si subiera, podría ponerse peor. Cuando Pablo le dijo que era mejor que se quedara en el campo base, Jangbu se pasá toda la manana llorando - para que veáis qué buena gente es. Le he dicho que no se preocupara, que vamos a hacer más expediciones, y el lo único que me respondía era: "Sorry, sorry". Qué pasada, son tan buena gente... El cree que me está fallando. Es una persona buenísima; me encantaría que le conocierais.

Por lo demás hoy cenaremos pronto y nos iremos a la cama enseguida. Seguro que dormimos muy poco, por que los nervios no nos van a dejar. Estos días, desde el campo base os irán contando como vamos por ahí arriba. Ojalá tengamos suerte y podamos alcanzar la cumbre... Os voy a pedir un favor: Ahí donde estéis, enviadnos un poco de energía, que la vamos a necesitar.

Por último, antes de subir, os quiero dar las gracias por los ánimos que me habéis transmitido todos estos días, y que me han ayudado mucho a superar malos momentos, y a aguantar aquí.

Un beso muy, muy grande a todos.

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada